Projekt zmian ustawy o OZE

Przedstawiamy list do ministra Jacka Cichockiego ws. nowej wersji projektu ustawy o OZE.

Warszawa, 15 stycznia 2014 roku

Pan
Jacek Cichocki
Minister – członek Rady Ministrów
Przewodniczący Komitetu Stałego Rady Ministrów
Kancelaria Prezesa Rady Ministrów
Aleje Ujazdowskie 1/3
00-583 Warszawa

Dot.: nowej wersji projektu ustawy o OZE – wersja 4.1 z dnia 31 grudnia 2013 r.

Szanowny Panie Ministrze,
W nawiązaniu do informacji jaką uzyskała Ogólnopolska Izba Gospodarcza Producentów Mebli o skierowaniu nowej wersji projektu ustawy o OZE oznaczonej symbolem 4.1 z dn. 31 grudnia 2013r. do Komitetu Stałego Rady Ministrów oraz działając w imieniu przedsiębiorstw przemysłu meblarskiego skupionych w OIGPM, chcielibyśmy wnieść nasz sprzeciw odnośnie zmian proponowanych w Art. 2 p. 5) tej ustawy, posiadającym brzmienie:
„5) drewno pełnowartościowe – drewno spełniające wymagania jakościowe wymienione w normach określających wymagania i badania dla drewna wielkowymiarowego liściastego, drewna wielkowymiarowego iglastego oraz drewna średniowymiarowego dla grup oznaczonych jako S1, S2 (z wyłączeniem S2a i S2c) i S3, oraz materiał drzewny powstały w wyniku procesu celowego rozdrobnienia tego drewna na cele energetyczne”;

Przez dodanie w powyższym zapisie słów „z wyłączeniem S2a i S2c” proponuje się wykluczyć drewno grup S2a i S2c z kategorii drewna pełnowartościowego, chociaż drewno grupy S2a jest jak najbardziej pełnowartościowym, przemysłowym materiałem. Zużywa je głównie przemysł płyt drewnopochodnych i przemysł celulozowo – papierniczy, dla których jest to podstawowy surowiec. W mniejszym stopniu korzysta z niego również przemysł tartaczny, przemysł paletowy i producenci wyrobów do wyposażenia ogrodów oraz przemysł meblarski.

Jednocześnie pragnę zwrócić uwagę, iż w żadnym dokumencie, mającym znamiona wskazanych przez ustawodawcę „norm określających wymagania i badania dla drewna” nie występuje grupa drewna o symbolu S2c. Jeśli ustawodawca miałby tu na myśli grupę o symbolu S2ac, to wskazać należy, iż taka grupa drewna została stworzona dla celów handlowych przez dominującego na rynku polskim sprzedawcę drewna – PGL Lasy Państwowe i nie ma ona podstawy ani odpowiednika w normach (podobnie zresztą jak inne grupy tak samo stworzone). Uważamy zatem, że przywołanie w projekcie ustawy, grupy drewna o cechach określanych do celów handlowych, w formie swobodnie kształtowanego rozporządzenia Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych nie powinno mieć miejsca. W ten sposób bez wiedzy i woli ustawodawcy, PGL Lasy Państwowe (będące uczestnikiem rynku, a więc stroną zainteresowaną) mogłyby bowiem dowolnie kształtować wymagania dotyczące warunków uznania lub nie uznania drewna o dowolnych cechach za pełnowartościowe lub niepełnowartościowe.

Ponadto wprowadzenie proponowanego w ustawie zapisu umożliwiającego przemysłowe spalanie drewna klas S2a i S2ac na cele produkcji energii, w znaczącej części uznawanej za odnawialną (a więc objętej subwencjami), prowadzić będzie nieuchronnie do przejęcia przez zainteresowanych wytwórców energii elektrycznej znaczącej ilości drewna okrągłego, pomimo odczuwalnego obecnie na rynku deficytu tego surowca.

Wywoła to z pewnością negatywne dla całej branży drzewnej, w tym meblarskiej skutki, prowadzące do dalszego zwiększenia deficytu drewna na rynku (obecnie ten deficyt szacowany jest na poziomie około 5 mln m3 rocznie), a także znaczących podwyżek cen surowca drzewnego dla całego przemysłu drzewnego.

Ponadto za wyłączeniem z procesu przemysłowego spalania do celów wytwarzania energii elektrycznej pełnowartościowego drewna, w tym także S2a i S2ac przemawiają argumenty ekonomiczne i gospodarcze, w tym zwłaszcza następujące fakty:

• drewno jest polskim surowcem narodowym dzięki któremu rozwinął się w naszym kraju przemysł drzewny wraz z meblarskim, który posiada udział w produkcji sprzedanej całego przemysłu w wysokości 7,6% (dane GUS) i zatrudnia ok. 263 tys. pracowników. Zapewnienie stabilności surowcowej temu przemysłowi leży więc w żywotnym interesie polskiej gospodarki,
• w ostatnich latach Polska osiągnęła pozycję „mocarstwa” meblarskiego. Polskie meblarstwo posiada bardzo wysoką pozycję nie tylko w krajowej gospodarce, ale również w gospodarce światowej. Jesteśmy czwartym na świecie eksporterem mebli, o wartości przekraczającej rocznie 6 miliardów euro. Eksport produkowanych w Polsce mebli zwiększa się z roku na rok od kilku do kilkunastu procent. Rozwój ten trwa już od ponad 20 lat, pomimo trwającego w ostatnich latach kryzysu w gospodarce światowej,
• pozwolenie na przemysłowe spalanie pełnowartościowego surowca drzewnego w celu wytwarzania energii elektrycznej doprowadziłoby w pierwszej fazie do niekontrolowanego wzrostu cen surowca drzewnego dla przemysłów płytowego i meblarskiego w Polsce, a następnie do nieuchronnego kryzysu w ich dalszym rozwoju. Ponadto skutkowałoby to także ograniczeniem produkcji nie tylko w tak istotnych dla polskiej gospodarki branżach jak meblarska i płytowa ale również w takich branżach jak: sklejkowa, tartaczna, budowlana i celulozowo-papiernicza,
• należy przy tym podkreślić, że polski przemysł meblarski nie byłby w stanie skompensować podwyżki materiałów podwyżkami cen mebli. Prawie 90% produkcji polskiej branży meblarskiej trafia na eksport, w tym zdecydowana jego część na bardzo konkurencyjne rynki Europy Zachodniej. Znacząca podwyżka cen mebli na tych rynkach, nie jest w praktyce możliwa. Na uwagę zasługuje również fakt, że tendencje cenowe na rynku wyrobów meblarskich są spadkowe w całej Unii Europejskiej,
• koszty materiałów w produkcji mebli z płyt wiórowych, w których specjalizuje się Polska stanowią około 60% całości kosztów produkcji mebli, a szybko rosnące wymagania płacowe pracowników obniżają rentowność tej produkcji do bardzo niskiego poziomu około 3% netto. Wchłonięcie więc podwyżek cen surowca drzewnego przez fabryki mebli, przy braku możliwości podniesienia cen wyrobów gotowych, spowoduje znaczący spadek i tak już niskiej rentowności polskiego przemysłu meblarskiego,

Jednocześnie chcielibyśmy podkreślić, że jesteśmy zaskoczeni informacją, że Ministerstwo Gospodarki już zakończyło prace nad przygotowaniem ustawy o OZE.

Dlatego też zwracamy się z uprzejmą prośba o przyjęcie w przedmiotowej ustawie zapisu w Art. 2 pkt.5) w następującej postaci:
„5) drewno pełnowartościowe – drewno spełniające wymagania jakościowe wymienione w normach określających wymagania i badania dla drewna wielkowymiarowego liściastego, drewna wielkowymiarowego iglastego oraz drewna średniowymiarowego dla grup oznaczonych jako S1, S2 i S3, oraz materiał drzewny powstały w wyniku procesu celowego rozdrobnienia tego drewna”.

Liczymy na pozytywne ustosunkowanie się do naszej prośby.

Z poważaniem.
Jacek Twaróg
Prezes
Ogólnopolskiej Izby Gospodarczej Producentów Mebli